:: æluskjóðan ::

:: laugardagur, mars 05, 2005 ::
.óða helgi.

Ég held fast í þá trú að fall sé fararheill. Það hefur allt farið mis sem getað hefur það sem af er árinu (ég huxaði með mér um daginn að það vantaði eila bara dauðsfall upp á herlegheitin og svo virðist sem sú "ósk" sé að rætast) en alltaf er einhvur helvítis maggischeving í manni sem heldur kvikindinu gangandi og hoppandi sprækum áfram... merkilegt nokk. Og til að jinxa það alveg þá er kaddlinn að sækjast eftir nýju starfi sem er helvíti áhugavert... ég vil og er besti maðurinn í starfið en maður veit aldrei... mér tekst aldrei að vera algóð mannsveskja svo karmað gæti komið í hausið á mér. ;)

Össss... kaldir puttar, aftur undir sæng enda á mar að sofa út um helgar erhaggi?! Fóbómót fyrirtækisins í dag með tilheyrandi djammi og fríum bjór í kveld, ætti maður að vera tík og rigga verðlaunaafhendingunni aftur? Muhahahaha...

:: rassgat 08:34 [+] : ::
...