:: æluskjóðan ::

:: laugardagur, ágúst 18, 2007 ::
.besta höstl.

Drengurinn vatt sér út af næturklúbbnum nokkuð sáttur en jafnframt drukkinn. Stysta leið heim væri einmitt framhjá subbumatsölunum... mmmm shawarmaaaahhh! Nema hvað af nýlærðum vana þá svarar maður ekki liðinu á Istedgade ef maður vill sleppa óáreittur í gegn. Næstum sloppinn og þá vindur sér lágvaxin og bráðhugguleg dama upp að félaganum og segir eitthvað algjörlega óskiljanlegt. Ganga áfram og ekki horfa í augun á þeim er fremur leiðinleg regla sem maður fylgir en auðvitað viss óvirðing gagnvart samferðamönnum manns hvort sem þeir eru gleðikonur, eiturlyfjasalar, heimilislausir eða bara túristar að spyrja til vegar... allt sami skíturinn í þessari götu á þessum tíma nætur þegar maður skilur ekki neitt. Næstum sloppinn af Istedgade með subbumatinn þegar fallega daman verulega ósátt eltir gaurinn og segir "You show me respect and answer me!". Ok ég greinilega að fara eitthvað mis, eflaust var hún bara að biðja um sígarettu eða eitthvað saklaust. "No worries, I show everybody minimum respect, what can I do for you?." Bráðlekkera daman gengur með félaganum inn hliðargötuna í átt heim, "Where are you from?". Lygna kvikindið sem ég er, "England. You good?". -"You are a good man" segir litla fallega daman sem undir öðrum kringumstæðum hann hefði jafnvel reynt við "...I suck your dick?" segir hún og grípur um klofið á honum. Aaaargh! Gleðikona í dulargervi aðlaðandi dömu! "No, no that's too much respect!" sagði hann og hugsaði með sér að ekki líta allar hórur út sem hórur og þó svo væri þá verðskulda allir a.m.k. hæ, bros eða einhverja viðurkenningu áður en maður flýtir sér framhjá þeim og reynir að hundsa misskiptingu velferðarþjóðfélagins.

:: rassgat 02:43 [+] : ::
...